Takie przeznaczenie potwierdza fakt, że budynek był usytuowany przy linii kolejowej kolei Starogardzko – Poznańskiej powstałej w 1848 r. z dworcem mieszczącym się w ówczesnej, wsi Jerzyce (ob. Dzielnica Jeżyce), na terenie Osiedla Gaj. (obecnie teren zajezdni przy ul. Gajowej) Nieistniejąca już linia kolejowa biegła z dworca wzdłuż obecnej ul. Jackowskiego i zbliżała się do dawnej szosy w kierunku Buku.
Po II wojnie Światowej wg ewidencji był to dwukondygnacyjny schron o powierzchni 495m2 przeznaczony dla 224 osób, przykryty parterowym budynkiem, pochodzącym z czasów I Wojny Światowej, całość o powierzchni 1000 m2 Budynek był nieustannie przebudowywany. Podobno połączony korytarzami prowadzącymi do centrum miasta (z Kaponierą), a dalej do Cytadeli. Mieściły się tu w latach 50 tych XX w pracownie rzeźby i ceramiki PWSSP w Poznaniu, a następnie zakład krawiecki. Od 1992 roku budynek powrócił w ręce artystów. Michael Kurzwelly wraz z małżonką założyli tu Międzynarodowe Centrum Sztuki „Spotkanie i Tworzenie”.